Coś w tym jest ponieważ los mnie nie pokierował na dobrą drogę, pech nigdy mnie nie opuszczał. Od 1982 r. zaczął się maraton niepowodzeń od wypadku w którym rąbnąłem się w głowę, przez co moje zdrowie psychiczne, straciłem psa, nie mam zawodu, żony, dzieci, dowiedziałem się że mam WZW B, nie prowadzę samochodu, nie umie jeździć rowerem dwukołowym, nie mam pracy oraz jestem biedny. Jeżdżę na trójkołowcem i mam złamany paluch.
A oto i on.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz