Gosia wyzywa Daniela i robi dymy #Angie #ŻabkaTV

TAK BĘDZIE WYGLĄDAŁ PAŹDZIERNIK W PrzemosTV i Przemos Play

W tym miesiącu relacji z moich 39. urodzin transmitowanych na żywo z racji żałoby - nie będzie WSZYSTKIE CZASY DO 26.10.SĄ W CEST, A OD 27.10 SĄ PODANE W CET

Witam widzowie, niedługo wracam po wyleczeniu grypy #AngieTV #magical #p...

Wiersz o (pato)streamerach

Moja Zwierzyńska Małgorzata
To królowa jest Torunia i nie ma bata.
Przemos wciąż o nią walczy
Podczas gdy Jaca na niego wciąż warczy
Szkoda że Przemos w Toruniu nie mieszka bo by co niedziela
Przebywał na Urzędniczej stale na salonach u Daniela
odpalony byłby stream nawet w towarzystwie Pezeta
I wyjaśnialiby my jakiegoś z wykopu peta
Zaprosilibyśmy wtedy Grubą Kachę i Baobaba,
Jego bym podszkolił z gegry, Jej bym dał schaba
Trwożny byłbym w towarzystwie Arsena
by mi nie przywalił bo by była patoscena
Ale gdyby tak nadszedł BMW
To już nie ta waga ni hu hu
Spytałbym się o Małysza
Czy ktoś coś wie, czy ktoś coś słyszał
Aczkolwiek zainteresowałbym się Sonią
I co tydzień pytałbym się czy dbają o Nią
bo długie ma jednak swe pazury
zanim Daniel opuścił wysokie mury
Lepiej wolałbym odwiedzać Urzędniczą w Toruniu, niż hacjendę u Proboszcza.
Co Łódź Fabryczną potrafi oszczać,
Lecz to król jest wiecznego bana
ale to było dobre "Trzęś tą planszą, Ty kulwo jebana
Daleko mam do Rafatusa, jakoś do niego nie czuje bluesa
Do Rafonixa nie zajadę bo mnie wyzwał wtedy,
Niech taki nie będzie ważny, bo w końcu posmakuje biedy
Jak wpierdzieli mu Isamu na gali, to życie mu się może rozwalić
Nic ja nie mam za to do Kruszwila
Dobry chłopak ze Szczecina, kasę daję za zadania co chwila
Fajny głosik ma Mahonek, cienki i piskliwy - jakby mu odcięli ogonek
Teraz coś o Guralu, co chciał mieć u mnie moda, za wyzywanie dziewczynek dostaniesz go jak w Wiśle wyschnie wszystek woda
Uwaga Kuca wchodzi na salony, co Proboszcza chciał złapać w swe szpony, lecz tamten zwiał - uciekł do żony
Na koniec tego korowodu, wchodzi Lepszy Stream - tak bez powodu, by zabawa była lepsza, czasem miodzik na głowę a innym razem okulary swe rozpieprza

Podróż przyjemna z pożyteczną się zapowiada wkrótce

Mój wiersz o Angie

"Angie" Moja kochana Angie zmarła 8 miesięcy temu. Dlaczego tak musiało się stać, Panie Boże czemu. Tęskno mi jest i smutno, bo brak mi jest Ciebie. Lecz ten mój smutek tłumi, że lepiej Ci jest gdzie jesteś teraz - czyli w psim niebie. Pozostał jeszcze żal tak silny że aż moje serce nadal krwawi a dusza płacze. Że już nigdy na tym świecie mojej kochanej suni na oczy nie zobaczę. Teraz mam Casey moją radość życia, ze schroniska psina nie za pieniądze Z nabycia. Ona wypełnia mi pustkę po Tobie, a na Twoją pamięć zrobiłem tatuaż z Twoim imieniem sobie. Zachowałem Twój kocyk który służył Ci za posłanie, Mama go chciała wyprać, ale tak się nie stanie Zachowałem Twoje miski w których Cię karmiłem, oraz tę w której Cię poiłem. Zachowałem Twoją smycz i obrożę zakładaną Ci nieraz, jak i wspomnienia spędzonych wspólnie na podwórkowych spacerach. Pamiętam tą ślizgawkę i ile razy na niej zjeżdżałaś i każdy patyk co go łamałaś. Pamiętam każde Boże Narodzenie dzieląc się z Tobą opłatkiem, jak i smaczne dawane kąski Tobie pod stołem ukradkiem. Choć o północy nic mi nie mówiłaś tylko warczałaś i szczekałaś, to Twe intencje mi do zrozumienia na swój sposób mi dawałaś. Sylwestrowe wieczory i wyszczekane o północy Twe życzenia, i to są chwile i momenty niegodne zapomnienia. Lecz jeszcze jedno mi się przypomniało, aż mi teraz normalnie śmiać się zachciało. Gdy roku pewnego w styczniu odpalono "Światełko do Nieba", tak mnie pociągnełaś aż się przewróciłem, a Twoja mina zdawała się mówić, że Tobie oglądać petard kolorowych nie potrzeba" Pamiętam jak odchodziłaś do Psiego Nieba leżąc bezwładnie na moim łóżku, To wszystko pamiętam i nikt tego mi nie zabierze, dlatego chowam to w swoim serduszku. Zachowałem Twoją uprząż gdy nóżki Twe już odmówiły posłuszeństwa, a na defekowanie wszędzie i zawsze miałaś moje pozwoleństwa. Czy to na dworze, czy w domu, każdy rozumiał Twój podeszły wiek, więc nie było takiej potrzeby aby nie mówić nikomu. Twe portrety namalowane u mnie wiszą na ścianie, a że na przeciw łóżka mego, czy to w dzień czy w nocy to zawsze spojrzę sobie na nie. Ale najcenniejszą relikwią po Tobie która mi została, to ta czerwona urna a w niej Twe prochy, stoi sobie na radiu pod portretami, nie przejmując się tym faktem że ją mam bo wykop to motłochy. Smutny to wiersz, gdyż pisany pośmiertnie po Angie, czas leczy rany gdy szybko on pędzi. Lecz tych dwóch ran nie zaleczy, bo ranę ma dusza wciąż pamięta, Każda z Nią spędzona chwila, w treści tego wiersza nie została pominięta. Druga rana mi głęboko w sercu krwawi Dlatego mówię: Niech Pan Bóg sprawi. Niech On ocenia, Kiedy te właśnie chwilę już nie będę w stanie ocalić od zapomnienia. To ja wam odpowiadam kiedy umrę i na tym świecie mnie już nie będzie, To wtedy zapomnicie i ta historia umrze na zawsze i wszędzie.